..:: Yamaha Virago - Forum Miłośników ::..

cagney

Witam! Zbliża się wielkimi krokami czas wakacyjnych wędrówek. Sobie (a także Wam, Drodzy Forumowicze) życzę, by jak najczęściej były to wędrówki motocyklowe. I oby były jak najdalsze. Od kilku lat prawie cała Europa stoi przed nami otwarta i pewnie w tym roku wielu z nas wybierze się dalej niż tylko w Tatry czy nad Bałtyk.

Proszę więc tych, którzy już kawał świata zwiedzili o umieszczanie w tym temacie swoich (czysto subiektywnych) wrażeń o różnych krajach, kierowcach i motocyklistach tam zamieszkujących. Na pewno znacie jakieś – by może drobne – fakty, które w trasie potrafią coś ułatwić, pomóc a co najmniej uratować życie…

Ja w zeszłym roku zaliczyłem (niestety – autkiem…) Kretę:

Drogi tam kiepskie – ich tzw. autostrada to taka biedniejsza i mniejsza siostra „gierkówki”.
Wszystkie oznaczenia są zrobione oprócz cyrylicy, również po angielsku, tak, że zgubić się może tylko ślepy. W miastach (a raczej w miasteczkach, bo prócz Heraklionu, czyli stolicy wszystko tam małe i skromniutkie) ruch bardzo duży, szczególnie jednośladów (setki tysięcy chyba…) Co zaskakujące – wszyscy jeżdżą generalnie bardzo wolno, poniżej dopuszczalnej prędkości, w Polsce by chyba ich za to zabili, albo sobie urwali klakson. Na co trzeba zdecydowanie uważać: Kierunkowskazy są na Krecie nieznane, jak ktoś kupuje motonówkę w salonie, to chyba zaraz wymontowuje je i sprzedaje na e-bayu, czy jakimś innym greckim allegro. Trzeba sobie wyrobić szósty (albo dwudziesty szósty) zmysł, żeby wyczuć tych cholerników, bo stłuczka murowana, albo i gorzej. Wszędzie jest pełno wypożyczalni samochodów a w każdej oferują również jednoślady (virażki też były!). Koszt za moto na 1 dzień to ok. 10 euro – trzeba się targować, to co piszą w cennikach to czysta fikcja, chyba, że traficie do wypożyczalni sieciowej – tam wszystkim wszystko wisi i nic się nie utarguje. Do wypożyczenia wystarczy polskie prawo jazdy i dowód osobisty (chyba, że chce się zaszpanować Międzynarodowym Prawem Jazdy, wtedy jest się bosem!}. Dogadać się najłatwiej po polsku: Grecy i tak nie mówią po angielsku ani w żadnym innym języku, poza nowogreckim, więc naprawdę nie ma różnicy, czy pojedziemy tam wyposażeni w rozmówki angielskie, francuskie, czy niemieckie. Oni po swojemu, my po swojemu (w rozmowie trudno się co moment zastanawiać, jak to w mowie Szekspira będzie „Ty złodzieju je… co ty mi pie… ze ten roz… złom to nowa Honda !!!), ważne, żeby z przekonaniem i płynnie. Reszta jest już tylko mową znaków, pokazywaniem na wywieszone oferty (te są z reguły po angielsku) i pisaniem propozycji kwot, które skłonni bylibyśmy zapłacić. Na taką atrakcję możemy sobie pozwolić nawet będąc na dwutygodniowych wczasach z rodziną. I pamiętać: nigdy nie korzystać z pośrednictwa biura podróży, z którym pojechaliśmy. Nawet, gdy taka wycieczka jest dodawana jako bonus (często tak się dzieje, gdy np. wykupujemy wczasy z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem), to koszt ubezpieczeń i opłat manipulacyjnych przewyższa sumę, którą zapłacimy, znajdując pojazd na własną rękę.

Pozdrawiam. Cagney.

bartic

holandia południowa: bardzo mili ludzie, świetne drogi, ruch w miastach nie taki jak we wrocku, ale potrafią zrobić się kolejki po zielone światło.
istotna uwaga: dużo miast holenderskich jest zrobiona na zasadzie ringów, czyli głowna droga dookoła np. centrum, nad tym może być większy ring. można z nich zjechać w dowolną część miasta. duże ułatwienie, gdy ktoś lubi kręcić się w kółko:)
ronda - pasy na rondach mają jakieś dziwne odgraniczniki, także jak źle wjedziesz to już nie zmienisz, dlatego uważajcie, na który pas zjeżdżacie!
dużo motocyklistów i starych american muscle -> zapraszam do eindhoven - do bikersklubu, albo do asterdamu do klubu harleya - świetni ludzie i klimaty.
skutery i rowery jeżdżą po wspólnych ścieżkach.
do ludzi można śmiało się uśmiechać i mówić cześć. moherów tam nie znają.
policja - białe samochody z niebieskimi i pomarańczowymi paskami na drzwiach. dużo fotoradarów i ograniczników.
polecam zapuszczać się w mniejsze miasta - bardzo ładne i urokliwe

turcja - luzaki. może nie taki burdel jak w albanii, ale też nie taka sterylność jak w holandii. tutaj trzeba się targować z ludźmi, bo to obyczaj i ładny gest. ludzie są proeuropejscy, ubrani europejsko, kobiety też, żadko chusty na głowach noszą. w miastach turystycznych można z kobietami coś pobajerzyć, ale ogólnie to miejcie się na baczności, bo w reszcie kraju kobieta/dziewczyna musi wrócić do domu wieczorem. najlepiej wyrywać turystki, a zwłaszcza rosjanki Very Happy

drogi różne. ogólnie jeżdżą wolno. mało motocyklistów widziałem. nie ma pasów dla pieszych, tylko jakieś ograniczniki dla pojazdów. po angielsku się dogadacie.
a! nie dajcie się namówić na ciuchy powyżej 10e! są sklepy, gdzi można obkupywć się za 5-10e!

ogólnie - turcy w turcji, a turcy w niemczec czy anglii - to dwa różne światy. w turcji są weseli, na luzie. można pogadać

przydatne zwroty (ja się mówi):
-mer haba - cześć/dzień dobry
-nasasyn - jak się masz -> mówisz "jyyn" - dobrze
-turkja czo gizell - turcja bardzo piękna/super
-senin adyn ne - jak masz na imię
-benin adyn xxx - mam na imię
-szerefe - na zdrowie
-arkadasz - przyjaciele -> turkja polonia arkadasz

po takim szpanie z treckiego da się wszystko utargować Very Happy

pozdro